آشنایی کامل با ورزش محبوب کلیستنیکس

درباره ورزش کلیستنیکس

در این مقاله می خواید ...

ورزش کلیستنیکس یکی از قدیمی‌ترین و در عین حال کاربردی‌ترین روش‌های تمرینی است که تنها با استفاده از وزن بدن انجام می‌شود. برخلاف بدنسازی که نیاز به وزنه، دستگاه یا تجهیزات خاص دارد، در کلیستنیکس شما با حرکات ساده‌ای مثل پوش‌آپ، بارفیکس و اسکوات می‌توانید عضلات خود را تقویت کنید، چربی بسوزانید و اندام متناسبی بسازید.

این ورزش علاوه بر اینکه از نظر اقتصادی بسیار مقرون‌به‌صرفه است، به دلیل اینکه امکان انجام در هر مکان را دارد (خانه، پارک یا حتی سفر) بسیار محبوب شده است. کلیستنیکس ترکیبی از قدرت، انعطاف و تعادل را در بدن ایجاد می‌کند و به همین دلیل هم ورزشکاران حرفه‌ای و هم افراد مبتدی می‌توانند از آن بهره‌مند شوند.

ورزش کلیستنیکس چیست؟ ریشه و تاریخچه

ریشه واژه کلیستنیکس

واژه‌ی Calisthenics از دو واژه‌ی یونانی باستان گرفته شده است:

  • Kalos (کالوس) به معنای زیبایی
  • Sthenos (استنوس) به معنای قدرت

ترکیب این دو واژه به مفهوم “قدرت زیبا” یا “قدرت همراه با زیبایی” اشاره دارد. در واقع، فلسفه اصلی کلیستنیکس این است که بدن انسان بدون نیاز به تجهیزات پیچیده می‌تواند به شکلی زیبا و قوی پرورش یابد.

تاریخچه و تکامل کلیستنیکس در جهان

ورزش کلیستنیکس ریشه‌ای بسیار قدیمی دارد. شواهد تاریخی نشان می‌دهند که سربازان یونان باستان برای آماده‌سازی جنگجویان خود از تمرینات مشابه کلیستنیکس استفاده می‌کردند. حرکاتی مثل شنا، پرش، درازنشست و بارفیکس هزاران سال پیش در تمرینات نظامی رایج بوده‌اند.

در طول تاریخ، این روش تمرینی به فرهنگ‌های مختلف منتقل شد. در قرون وسطی، راهبان و رزمی‌کاران شرقی نیز از حرکات وزن بدن برای تقویت مهارت‌های جنگی و استقامت بدنی بهره می‌بردند.

در عصر مدرن، کلیستنیکس به‌عنوان ورزشی شهری دوباره جان گرفت. امروزه در بسیاری از پارک‌ها و فضاهای عمومی تجهیزات ساده‌ای مثل بارفیکس یا میله‌های دیپ قرار داده می‌شود تا افراد بتوانند تمرین کنند. حتی مسابقات جهانی کلیستنیکس برگزار می‌شود و ورزشکاران حرکات پیشرفته‌ای مانند پلانچ، فرانت‌لور و ماسل‌آپ را به نمایش می‌گذارند.

تاریخچه ورزش کلیستنیکس

۶ مورد از فواید کلیستنیکس برای ذهن و بدن

کلیستنیکس تنها یک ورزش ساده نیست؛ بلکه یک شیوه جامع برای ارتقای قدرت، انعطاف و سلامت ذهنی محسوب می‌شود. این ورزش فقط بدن شما را آماده نمی کند؛ بلکه ذهن شما را هم قوی‌تر می‌کند. اجرای درست حرکات نیازمند تمرکز بالایی است و همین امر باعث می‌شود شما روی کنترل بدن و ذهن خود مسلط‌تر شوید. در ادامه، ۶ مورد از مهم‌ترین مزایای آن را بررسی می‌کنیم:

۱. بهبود قدرت عضلانی بدون وزنه

در کلیستنیکس شما تنها با وزن بدن تمرین می‌کنید، اما همین مقاومت طبیعی به شکلی مؤثر باعث تقویت عضلات می‌شود. برای مثال، حرکت بارفیکس عضلات پشت و بازو را درگیر می‌کند و با پیشرفت می‌توانید سختی آن را افزایش دهید. به همین دلیل بسیاری از ورزشکاران حرفه‌ای از کلیستنیکس برای ایجاد پایه قدرتی استفاده می‌کنند.

۲. افزایش انعطاف‌پذیری و تعادل

حرکاتی مثل پلانک، لانج و دیپ علاوه بر عضلات، سیستم تعادلی بدن را هم فعال می‌کنند. در نتیجه نه‌تنها قوی‌تر می‌شوید، بلکه کنترل بیشتری روی حرکات بدنی خود خواهید داشت. این ویژگی به‌خصوص برای ورزشکاران رشته‌های دیگر هم بسیار ارزشمند است.

۳. چربی‌سوزی و کاهش وزن مؤثر

تمرینات کلیستنیکس همزمان چند گروه عضلانی را فعال می‌کنند. این یعنی بدن انرژی بیشتری مصرف می‌کند و کالری‌سوزی بالاتری دارد. به همین دلیل، کلیستنیکس یکی از بهترین گزینه‌ها برای افرادی است که به دنبال کاهش وزن و چربی‌سوزی هستند.

۴. تقویت مفاصل و پیشگیری از آسیب

برخلاف تمرینات سنگین بدنسازی که ممکن است فشار زیادی به مفاصل وارد کنند، کلیستنیکس بیشتر بر روی حرکات طبیعی بدن تکیه دارد. این ویژگی به مرور موجب تقویت مفاصل، رباط‌ها و تاندون‌ها می‌شود و احتمال آسیب‌دیدگی را کاهش می‌دهد.

۵. مناسب برای همه سطوح (مبتدی تا حرفه‌ای)

یکی از جذاب‌ترین ویژگی‌های کلیستنیکس این است که همه می‌توانند آن را شروع کنند. مبتدی‌ها می‌توانند با حرکات ساده مثل پوش‌آپ روی زانو آغاز کنند و به مرور به حرکات پیشرفته مثل پلانچ یا هندستندپوش‌آپ برسند. این انعطاف‌پذیری باعث شده که کلیستنیکس برای هر فردی جذاب باشد.

۶. بدون نیاز به تجهیزات گران‌قیمت

ورزش کلیستنیکس می تواند تنها با وزن بدن انجام شود. حتی اگر بخواهید سطح تمرینات را بالا ببرید، تجهیزاتی مثل نوار کشی مقاومتی یا میله بارفیکس با هزینه‌ای بسیار کم در دسترس هستند. این ویژگی باعث شده کلیستنیکس یک ورزش کم‌هزینه اما پربازده باشد.

حرکات پایه کلیستنیکس برای مبتدیان

اگر می‌خواهید کلیستنیکس را شروع کنید، بهترین راه این است که از حرکات پایه آغاز کنید. این تمرین‌ها هم ساده‌اند و هم تمام گروه‌های اصلی عضلات بدن را درگیر می‌کنند. نکته مهم این است که روی اجرای صحیح فرم حرکات تمرکز داشته باشید، نه روی تعداد زیاد. در ادامه، سه حرکت پایه‌ای کلیستنیکس را با توضیحات عملی بررسی می‌کنیم.

حرکت پوش‌آپ (Push-up)

نحوه اجرا:

  • روی زمین در حالت شنا قرار بگیرید.
  • دست‌ها کمی بیشتر از عرض شانه باز باشند.
  • بدن باید از سر تا پاشنه در یک خط مستقیم بماند.
  • آرنج‌ها را خم کنید و بدن را پایین بیاورید تا سینه نزدیک زمین شود.
  • با فشار دست‌ها، به حالت اول برگردید.

نکات:

  • کمر را خم یا گود نکنید.
  • اگر حرکت برایتان سخت است، می‌توانید روی زانو انجام دهید.

عضلات درگیر: سینه، پشت بازو، شانه‌ها و عضلات مرکزی بدن.

حرکت اسکوات (Squat)

نحوه اجرا:

  • بایستید، پاها به اندازه عرض شانه باز.
  • دست‌ها را مقابل بدن بکشید یا روی کمر بگذارید.
  • زانوها را خم کنید و باسن را به عقب ببرید، مثل اینکه روی صندلی می‌نشینید.
  • پایین بیایید تا ران‌ها موازی زمین شوند.
  • با فشار پاشنه پا به حالت ایستاده بازگردید.

نکات:

  • زانوها نباید جلوتر از نوک انگشتان پا بیایند.
  • کمر صاف بماند.

عضلات درگیر: چهارسر ران، باسن، همسترینگ و عضلات مرکزی بدن.

حرکت پلانک (Plank)

نحوه اجرا:

  • روی زمین به حالت شنا قرار بگیرید اما به جای کف دست، روی ساعدها تکیه دهید.
  • بدن باید صاف و در یک خط از سر تا پاشنه باشد.
  • شکم را منقبض کنید و کمر را گود نکنید.
  • این حالت را برای مدت مشخص (۲۰ تا ۴۰ ثانیه) نگه دارید.

نکات:

  • نفس را حبس نکنید.
  • اگر حرکت سخت است، می‌توانید زانوها را روی زمین قرار دهید.

عضلات درگیر: شکم، کمر، شانه و عضلات تثبیت‌کننده بدن.

حرکت پلانک (Plank

برنامه تمرینی ساده کلیستنیکس برای شروع

برای بسیاری از مبتدیان، شروع کلیستنیکس کمی گیج‌کننده به نظر می‌رسد. سؤال رایج این است که «چطور تمرین کنم و از کجا شروع کنم؟». خبر خوب این است که کلیستنیکس نیاز به برنامه‌ریزی پیچیده ندارد؛ تنها کافی است حرکات پایه را در قالب یک برنامه هفتگی انجام دهید و به‌مرور شدت و تکرار آن‌ها را افزایش دهید.

تمرینات هفتگی پیشنهادی

برنامه زیر یک نمونه ساده برای افراد مبتدی است. کافی است سه جلسه در هفته (مثلاً شنبه، دوشنبه و چهارشنبه) این تمرین‌ها را انجام دهید. در روزهای بین تمرین استراحت یا فعالیت سبک مثل پیاده‌روی داشته باشید.

                              حرکت                        تعداد تکرار (مبتدی)      ست‌ها
                       پوش‌آپ (Push-up)                  ۸ – ۱۲ تکرار               ۳
                       اسکوات (Squat)                      ۱۲ – ۱۵ تکرار              ۳
                       پلانک (Plank)                       ۲۰ – ۴۰ ثانیه               ۳
                       دیپ روی زمین(Dips)               ۶ – ۱۰ تکرار                 ۳
                       بارفیکس (Pull-up)                  ۳ – ۵ تکرار                 ۳
                        لانج (Lunges)                   هر پا ۸ – ۱۰ تکرار              ۲
                        کرانچ شکم (Crunch)              ۱۲ – ۱۵ تکرار                ۳

نکته: اگر در اجرای حرکات مثل بارفیکس ضعف دارید، می‌توانید از نوار کشی مقاومتی یا نسخه ساده‌تر حرکت استفاده کنید.

گرم کردن و سرد کردن اصولی

گرم کردن (۵ – ۱۰ دقیقه)

چرخش مفاصل (گردن، شانه، مچ دست و پا)

پرش سبک درجا یا اسکوات سبک

کشش پویا (Dynamic Stretching) مثل لانج متحرک

این مرحله بدن را آماده می‌کند و احتمال آسیب‌دیدگی را کاهش می‌دهد.

سرد کردن (۵ دقیقه)

تنفس عمیق و آرام‌سازی بدن

کشش استاتیک برای گروه‌های عضلانی اصلی (سینه، پا، شانه و کمر)

دراز کشیدن و کشیدن دست‌ها بالای سر برای ریلکس شدن ستون فقرات

سرد کردن باعث می‌شود ضربان قلب به حالت طبیعی برگردد و ریکاوری سریع‌تر انجام شود.

با همین برنامه ساده می‌توانید پایه‌های کلیستنیکس را بسازید. وقتی بدن‌تان قوی‌تر شد، کافی است تعداد تکرارها، ست‌ها یا نسخه‌های پیشرفته‌تر حرکات را جایگزین کنید تا پیشرفت ادامه پیدا کند.

اشتباهات رایج مبتدیان در کلیستنیکس

شروع تمرینات ورزش کلیستنیکس برای بسیاری جذاب است، اما بدون آگاهی از اشتباهات رایج، احتمال آسیب دیدگی یا پیشرفت کند افزایش می‌یابد. در ادامه به مهم‌ترین اشتباهاتی که مبتدیان معمولاً مرتکب می‌شوند و روش های جهت جلوگیری از آسیب اشاره می‌کنیم:

نکات مهم برای جلوگیری از آسیب در ورزش کلیستنیکس

۱. نادیده گرفتن گرم‌کردن و حرکات کششی

یکی از بزرگترین اشتباهات، شروع تمرین بدون گرم‌کردن عضلات و مفاصل است. حرکات کششی و گرم کردن مناسب باعث کاهش ریسک آسیب و افزایش کارایی تمرین می‌شود.

۲. تمرین با فرم نادرست بدن

اجرای حرکات با فرم اشتباه، حتی با شدت پایین، می‌تواند باعث فشار بیش از حد روی مفاصل و عضلات شود. تمریناتی مانند بارفیکس، پوش‌آپ و پلانک نیاز به کنترل دقیق بدن دارند. توصیه می شود برای شروع تمرین حتما از  یک مربی حرفه ای مشاوره بگیرید.

۳. شروع با حرکات پیشرفته زودهنگام

مبتدیان اغلب تحت تأثیر حرکات پیشرفته قرار می‌گیرند و بدون آماده‌سازی عضلات، تلاش می‌کنند آنها را انجام دهند. این کار منجر به خستگی سریع و آسیب‌دیدگی می‌شود.

۴. تمرین بیش از حد و بدون استراحت کافی

بعضی افراد فکر می‌کنند هر چه بیشتر تمرین کنند، نتیجهی  بهتری می گیرند. در حالی که عضلات برای رشد و بازیابی به استراحت نیاز دارند. تمرین روزانه سنگین بدون استراحت می‌تواند پیشرفت را کند کرده و منجر به سندروم خستگی مزمن شود.

۵. عدم تمرکز بر تنوع حرکات

تمرکز فقط روی یک حرکت یا گروه عضلانی باعث عدم تعادل بدن و ضعف عضلات دیگر می‌شود. تمرینات ورزش کلیستنیکس باید شامل حرکات فشار، کشش، تعادل و تمرکز بر هسته بدن باشد.

۶. غفلت از تغذیه و هیدراتاسیون

بدون تغذیه مناسب و آب کافی، توان عضلانی و ریکاوری کاهش می‌یابد. بسیاری از مبتدیان این موضوع را دست کم می‌گیرند و انتظار نتیجه سریع دارند.

ورزش کلیستنیکس

وسایل کمکی در ورزش کلیستنیکس

یکی از ویژگی‌های اصلی کلیستنیکس این است که شما می‌توانید تنها با وزن بدن تمرین کنید و پیشرفت چشمگیری داشته باشید. با این حال، استفاده از برخی وسایل ساده می‌تواند کیفیت تمرینات شما را بالا ببرد، تنوع بیشتری ایجاد کند و حتی مسیر پیشرفت را سریع‌تر نماید. این وسایل معمولاً هزینه زیادی ندارند و در خانه یا پارک هم به‌راحتی قابل استفاده‌اند. در ادامه، سه وسیله پرکاربرد و محبوب در کلیستنیکس را بررسی می‌کنیم.

بارفیکس دیواری یا پارک

میله بارفیکس یکی از پایه‌ای‌ترین ابزارهای کلیستنیکس است. بسیاری از حرکات کلیدی مثل بارفیکس (Pull-up)، ماسل‌آپ (Muscle-up) و انواع حرکات استاتیک روی این وسیله انجام می‌شوند. اگر در خانه فضای کافی دارید، یک میله بارفیکس دیواری یا درب اتاق می‌تواند بسیار کاربردی باشد. همچنین بسیاری از پارک‌ها به‌طور رایگان مجهز به میله‌های بارفیکس هستند که امکان تمرین در فضای باز را فراهم می‌کنند.

نوار کشی مقاومتی

نوارهای کشی یا مقاومتـی ابزاری سبک، ارزان و چندکاره هستند. این نوارها در کلیستنیکس هم برای آسان‌تر کردن حرکات (مثل کمک در بارفیکس یا دیپ) و هم برای سخت‌تر کردن تمرین‌ها (افزایش فشار روی پوش‌آپ یا اسکوات) استفاده می‌شوند. به همین دلیل هم مبتدی‌ها و هم حرفه‌ای‌ها از این وسیله بهره می‌برند.

حلقه ژیمناستیک یا TRX

حلقه‌های ژیمناستیک (Gymnastic Rings) یا بندهای TRX یکی از جذاب‌ترین وسایل کمکی در کلیستنیکس هستند. این ابزار به دلیل ناپایداری طبیعی‌شان، باعث می‌شوند عضلات بیشتری برای کنترل حرکت درگیر شوند. تمرین روی حلقه‌ها سطح تعادل، قدرت و هماهنگی بدن را به‌طور چشمگیری افزایش می‌دهد. حرکاتی مثل دیپ، شنا و بارفیکس روی حلقه‌ها بسیار چالش‌برانگیزتر و مؤثرتر از نسخه‌های معمولی‌شان هستند.

نتیجه اینکه وسایل کمکی در کلیستنیکس الزامی نیستند، اما استفاده از آن‌ها می‌تواند تمرینات را متنوع‌تر، جذاب‌تر و پربازده‌تر کند.

ورزش کلیستنیکس برای من مناسب است یا نه؟

کلیستنیکس یا همان تمرینات با وزن بدن، یکی از روش‌های محبوب برای تقویت عضلات، افزایش انعطاف‌پذیری و بهبود استقامت است. اما قبل از شروع این ورزش، اهمیت دارد که شرایط بدنی و سایر فاکتورهای مهم را در نظر بگیرید. هر ورزشکاری، بسته به سن، تجربه ورزشی، وضعیت سلامت قلبی-عروقی، آسیب‌های گذشته و توانایی‌های جسمانی خود، باید روش مناسب تمرین را انتخاب کند. شروع بدون آمادگی می‌تواند خطر آسیب دیدگی یا خستگی بیش از حد را افزایش دهد.

ورزش کلیستنیکس برای چه افرادی مناسب است؟

افرادی که دنبال افزایش قدرت و انعطاف‌پذیری بدون نیاز به تجهیزات باشگاه هستند.

کسانی که تمایل دارند با وزن بدن خود تمرین کنند و روی کنترل حرکات و فرم صحیح تمرکز کنند.

افراد دارای سطح ابتدایی تا متوسط آمادگی جسمانی که می‌خواهند به تدریج عضلات خود را تقویت کنند.

افرادی که سبک زندگی فعال دارند و دنبال تمرینات کوتاه اما مؤثر هستند.

همچنین کسانی که به دنبال ایجاد تعادل بهتر، استقامت بیشتر و پیشرفت مرحله‌به‌مرحله در حرکات ورزشی هستند، می‌توانند از کالستنیکس بیشترین بهره را ببرند. این تمرین‌ها به دلیل تنوع بالا، برای جلوگیری از یکنواختی و ایجاد انگیزه در ورزش نیز گزینه‌ای عالی محسوب می‌شوند.

ورزش کلیستنیکس چیست؟
فواید ورزش کلیستنیکس

ورزش کلیستنیکس برای چه افرادی مناسب نیست؟

افرادی با مشکلات شدید مفصلی یا آسیب‌دیدگی‌های فعال که ممکن است تحت فشار تمرینات وزن بدن آسیب ببینند.

کسانی که سطح پایه آمادگی جسمانی بسیار پایین دارند و قبل از شروع نیاز به توان‌بخشی یا آماده‌سازی دارند.

افرادی که بدون نظارت و آموزش صحیح تمرین می‌کنند و ممکن است فرم نادرست حرکات منجر به آسیب شود.

همچنین کسانی که به دنبال افزایش حجم عضلانی خیلی زیاد در کوتاه‌مدت هستند یا تنها با استفاده از وزنه‌های سنگین انگیزه می‌گیرند، ممکن است کالستنیکس را متناسب با اهداف خود ندانند. این سبک تمرین بیشتر بر کنترل بدن، استقامت و پیشرفت تدریجی تمرکز دارد.

مقایسه ورزش کلیستنیکس با بدنسازی

تمرینات ورزش کلیستنیکس و بدنسازی هر دو روش‌های مؤثر برای تقویت عضلات و بهبود تناسب اندام هستند، اما تفاوت‌های مهمی دارند که قبل از انتخاب روش مناسب باید بدانید.

۱. تجهیزات مورد نیاز

کلیستنیکس: بیشتر تمرینات با وزن بدن انجام می‌شود و نیاز به تجهیزات خاصی نیست. برخی حرکات ممکن است به میله بارفیکس یا حلقه کمک کنند، اما به طور کلی تجهیزات کمی لازم است.

بدنسازی: اغلب نیازمند دستگاه‌ها، هالتر و دمبل است و انجام تمرینات بدون تجهیزات ممکن است محدود باشد.

۲. تاثیر بر قدرت و عضله‌سازی

کلیستنیکس: تمرکز بر قدرت واقعی بدن، کنترل حرکات و هماهنگی عضلات است. برای عضله‌سازی متوسط و افزایش استقامت مناسب است، اما برای حجم‌گیری شدید محدودیت دارد.

بدنسازی: بهترین گزینه برای افزایش حجم عضلانی و قدرت انفجاری است. می‌توان با تغییر وزنه و تعداد ست‌ها، رشد عضلانی هدفمند داشت.

۳. انعطاف‌پذیری و کنترل بدن

کلیستنیکس: باعث بهبود انعطاف‌پذیری، تعادل و هماهنگی حرکات می‌شود. تمرینات مانند پلانک، بارفیکس و حرکت‌های پیشرفته بدن را به کنترل کامل می‌رساند.

بدنسازی: تمرکز بیشتر روی قدرت و حجم عضلات است و انعطاف‌پذیری معمولاً کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد مگر با تمرینات مکمل کششی.

۴. مناسب برای چه کسانی؟

کلیستنیکس: افراد با سطح آمادگی جسمانی متوسط تا پیشرفته، کسانی که تجهیزات محدود دارند و می‌خواهند تمرینات عملکردی انجام دهند.

بدنسازی: مناسب افرادی که هدف اصلی‌شان افزایش حجم عضلانی، قدرت انفجاری و برنامه تمرینی دقیق با وزنه است.

تمرینات کلیستنیکس یک روش مؤثر و کم‌هزینه برای تقویت عضلات، افزایش انعطاف‌پذیری و بهبود کنترل بدن است. اما همانطور که دیدیم، قبل از شروع این ورزش، بررسی شرایط بدنی، سطح آمادگی جسمانی و رعایت فرم صحیح حرکات اهمیت بالایی دارد. برای مبتدیان، رعایت اصول تمرینی، استراحت کافی و تغذیه مناسب کلید پیشرفت سالم و بدون آسیب است.

در نهایت، انتخاب بین کلیستنیکس و بدنسازی بستگی به اهداف فرد دارد: اگر دنبال قدرت عملکردی، انعطاف و تمرین با وزن بدن هستید، کلیستنیکس مناسب است؛ اگر هدف اصلی حجم و قدرت عضلانی است، بدنسازی گزینه بهتری است.

اگرچه در حال حاضر باشگاه ما به‌صورت اختصاصی برای کالستنیکس طراحی نشده، اما محیطی پویا و امکانات کافی برای انجام تمرینات وزن بدن فراهم کرده‌ایم. در کنار برنامه‌های ورزشی متنوع، می‌توانید با راهنمایی مربیان، حرکات کالستنیکس را هم به‌صورت اصولی و ایمن تجربه کنید. هدف ما ایجاد فضایی دوستانه برای تقویت بدن و لذت بردن از ورزش است.

سوالات متداول درباره ورزش کلیستنیکس

ورزش کلیستنیکس چیست ؟

کلیستنیکس تمریناتی با وزن بدن است که هدف آن قدرت، استقامت و کنترل عضلات است، بدون نیاز به تجهیزات پیچیده. بدنسازی بیشتر روی افزایش حجم عضلانی و قدرت با وزنه تمرکز دارد و معمولاً نیازمند دستگاه‌ها یا دمبل است.

برای مبتدیان، ۲ تا ۴ جلسه در هفته کافی است. تمرینات باید بین روزها استراحت داشته باشند تا عضلات فرصت بازیابی و رشد داشته باشند. پیشرفته‌ها می‌توانند ۵ تا ۶ جلسه تمرین کنند، اما باز هم استراحت کافی اهمیت دارد.

بله، کلیستنیکس با افزایش سوخت و ساز و تقویت عضلات می‌تواند به کاهش چربی بدن کمک کند. ترکیب تمرینات قدرتی با کاردیو و تغذیه مناسب اثرگذاری آن را بیشتر می‌کند.

بدون ابزار هم می‌توان کلیستنیکس کار کرد؟

حتماً! بسیاری از تمرینات مانند پوش‌آپ، اسکات، پلانک و لانگز بدون ابزار قابل انجام هستند. بارفیکس، حلقه و سایز ابزار کمکی بیشتر برای حرکات پیشرفته و تقویت عضلات استفاده می‌شوند.

مدت زمان پیشرفت بستگی به سطح آمادگی اولیه، تعداد جلسات تمرین، تغذیه و استراحت دارد. معمولاً مبتدیان بعد از ۴ تا ۸ هفته افزایش قدرت و کنترل حرکات را احساس می‌کنند و بعد از ۳ تا ۶ ماه می‌توانند حرکات پیشرفته‌تر را اجرا کنند.

به طور کلی، از سنین نوجوانی به بعد می‌توان کلیستنیکس را شروع کرد. افراد بزرگسال هم می‌توانند با رعایت فرم صحیح و اصول تمرینی بدون آسیب، این ورزش را انجام دهند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *